10-12-2011

Ik werd om 8.15 uur wakker. Mijn familie was al wakker. Ik was erg moe dus ben nog even een kwartiertje blijven liggen. Iedereen goedemorgen gezegd. Marlen gaf mee een lekker kopje koffie. Ik ben naast Luis gaan zitten en toen heb ik even naar mn broer zitten kijken, hij lag nog te slapen. Mooi is dat hoor. En zijn zoontje zat maar te duwen en te trekken dat hij wakker moest worden, zo schattig. Marcela en ik zijn in de ochtend naar de winkel geweest om wat broodjes en eieren te halen voor het ontbijt. We hebben onderweg gezellig gekletst. Ze had ook nog een klein cocosbroodje voor me gekocht, mocht ik proeven, en dat was lekker! Zo lief. Ik wilde voor het ontbijt betalen maar dat mocht niet, ze zei dat ik te gast was en dat ze dat niet wilde!! Ik zo ok sorry. En ja dan weet ik toch wel ook dat geld niet een belangrijk iets is. Dat is ook fijn om te weten!
Bij terugkomst heb ik nog even een foto gemaakt van de deur met haar erop. Dat was wel grappig. Marcela en Marlen zijn het ontbijt gaan klaar maken. Ze maakten voor mij cafe con leche klaar en voor hun maakten ze chocolade melk, en ja daar hou ik niet van. Ze hadden roerei, rijst en een broodje gemaakt. Ja echt, rijst in de ochtend. Het was lekker hoor maar niet voor altijd. Ze hadden ook een soort soepje van melk en daarin zat brood en ei. Changua heet het. Het was wel lekker. Dus ik had echt weer teveel op die ochtend. Daarna ben ik snel gaan douchen, was een koude douche maar nu was het niet heel erg omdat het in Villavo heel erg warm is. En ik stond onder de douche en op dat moment schoot in mijn hoofd dat ik de luxe van Nederland allemaal niet nodig heb. Het is fijn maar niet noodzakelijk. Ik vond de douche die zij hebben al luze, maar als Nederlanders die douche zouden zien dan zal het gejammer zijn over hoe klein het wel niet is. Het is toch fijn als je niet materialistisch bent ingesteld.
Ik had Met Lizz en Joao afgesproken op de terminal om 10.00 uur. Ik redde het niet. En zij waren gelukkig ook wat later. Marcela zou me wegbrengen maar uiteindelijk lukte het niet. Ik heb iedereen bedankt en gedag gezegd, nog wat foto´s gemaakt en toen zijn Marcela en luis met me meegelopen naar een taxi. Uitgelegd dat ik naar de terminal moest. Toen ik in de taxi zat had ik wel een voldaan gevoel, dus dat was goed.
De taxi reed erg om voor mijn gevoel en ik moest echt opschieten want Lizz en Joao hadden mijn kaartje voor de bus al gekocht. Ik zat een klein beetje te stressen want ik herkende niks namelijk van de omgeving en die taxichauffeur reed ook echt om volgens mij. Ik was blij toen ik er was en had net de bus gehaald gelukkig. Tijdens de terugreis hebben we zitten kletsen met zn drietjes. Ik heb ook nog even liggen slapen want was echt wel moe. Op een gegeven moment stopte het busje en er was een file en ik zag een grote groep mensen lopen. Lizz dacht dat het een demonstratie was en ik zei ja maar ze hebben helemaal geen spandoeken of iets. Bleek dat er iemand was overleden en dan loopt de familie met de overledene naar de begraafplaats. Dat was een mooi gezicht maar ook wel verdrietig.
In Bogota aangekomen gedag gezegd en ben ik naar huis gelopen. Natuurlijk ging het regenen en ik had geen paraplu bij me... Toen ik thuis kwam heb ik niet zo heel veel meer gedaan.