27-12-2011

Vandaag opnieuw naar de ambassade en ik was er om half 9. En ja heel dom maar ik was die ochtend in een vet drukke straat gevallen... Hoe? Nou gewoon niet opletten en proberen de tijd op mn mobieltje te lezen terwijl het beeldscherm beschadigd is en de zon er op schijnt... En toen stootte ik mn voet tegen een stomme moer van een lantaarnpaal en mn schoen bleef staan maar ik vloog en lanceerde dus op de grond... Echt te dom en schaamtelijk. Nu ik dit zit te typen schiet ik weer in de lach... Oh oh echt idioot gewoon. Maar niks aan overgehouden hoor. Ik had het eigenlijk moeten filmen...
Maar heelhuids dus bij de ambassade aangekomen en werd ik bijna verhoord wat ik kwam doen, ik uitgelegd dat ik een nederlander wil spreken. Het was me uiteindelijk gelukt en ja sorry lieve mensen maar het was ook echt een hollander... Ik dacht oh nee ik zie er weer tegenop om sommige nederlanders aan te spreken, ze zijn soms zo stug. Zoals deze meneer. Hij had het me in twee zinnen uitgelegd en daar moest ik het mee doen... Nou prima ik ga zelf wel naar de DAS en het zelf regelen. Onderweg Hans gebeld want had mn kaart niet bij me en ik wist niet waar de DAS zat. Na 5 keer met Hans en Gustavo te hebben gepraat was het gelukt om er te komen. Toen ik aan de beurt was had ik het uitgelegd en mijn cedula laten zien, dus die vrouw zegt oh nee hoor dat is niet nodig een nieuw visum want je hebt beide nationaliteiten. Ook weer zo snel klaar toen ben ik terug naar Parque 93 gelopen en heb ik daar bij Juan Valdez een heerlijke kop koffie genomen, mokka. Zo lekker. Genoten van mijn muziek in het zonnetje. Even leuke mannen gekeken. Er kwamen ook twee popijopie mannen zitten bij Juan Valdez en die lieten hun schoenen poetsen. Het had ook wel weer wat hoor.
Daarna wilde ik door naar de transmilenio lopen net zoals de 26ste was ik vergeten te schrijven maar ik had dus armbandjes gekocht voor de kids van CRAN en ik zou vandaag de rest ophalen maar ze had het niet klaar... Dus ik zei nou als het morgen dan kan. Dat was prima. Toen ben ik wel door naar calle 72 gelopen. Wel een andere weggenomen en deze was ook erg leuk. Langs Unilago gelopen. En zo leer ik ook steeds beter de stad kennen. Leuk om te doen!! Ik had ondertussen met Hans en Gustavo afgesproken om elkaar te meeten in het zuiden. In Restrepo, daar wilde ikaltijd nog heen om door die leuke winkelstraten te lopen. Het was gelukt om er te komen en toen zijn we naar Carrefour gegaan om daar te lunchen. Martha was er ook bij. We hebben zitten kletsen en daarna naar het huis van Gustavo gegaan, was erg gezellig. Sandra en de kids weer gezien. Martha had een soort van drukpers mee om letters op kleding af te drukken. Zij legde aan Gustavo uit hoe het werkte. Mooi om te zien hoe je zo´n oud apparaat nog heel goed kan gebruiken.
We zijn met avondeten weer naar Carrefour gegaan maar nu ook met Sandra en de kids erbij. Toen terug naar hun huis en we zijn daar met zn allen blijven slapen.
xxx