08-10-2011

Vandaag was weer een bijzondere dag. Althans dat dacht ik want ik zou Luis en Marleen opzoeken. Luis is mijn biologische vader.
Ik ben met de transmilenio naar het zuiden gereisd. Dit was toch iets moeilijker dan ik dacht... Je moet goed kijken welke lijn je neemt anders sta je voor niks te wachten... Irritant!!! Uiteindelijk de goede lijn gevonden.
Ik was er rond 14.00 uur op het station... En ik dacht dat ik de weg nog wel wist om te lopen... Iedereen weet inmiddels hoe eigenwijs ik ben, en weigerde dus een taxi te nemen omdat lopen gratis is!! Dus mevrouw liep en liep en liep maar kon het niet vinden... Toen liep ik een straat in en ik dacht zou ik dat nou wel doen, ach wat maakt het ook uit anders moest ik zo ver omlopen. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Simple minded denk ik...
Oh oh oh had ik het nou maar niet gedaan want bijna aan het eind van de straat werd ik van achter overvallen... En het idiote is dat ik het in eerste instantie niet eens door had... Hoe debiel!! Maar goed hij was niet zo aardig, laat ik het daar maar op houden en uiteindelijk jatte hij mijn oh-zo-mooie-3-jaar-oude-iPod!! Grrrrr!!! Ik was helemaal van slag, en ja toen moest ik nog verder zoeken naar het adres... Maar goed ik liep gewoon door net of er niks aan de hand was. Bang als wat!! Uiteindelijk liep ik een straat in en ja hoor daar stond Marleen... Helemaal verbaasd dat ik kwam aan lopen. Ik heb toen ik binnen was gelijk Ben proberen te bellen om even mijn angst kwijt te kunnen maar hij nam niet op. Ik dacht neeeee wat is dit nou weer. Ik zag Julian op de grond zitten en toen was het angstgevoel even verdwenen en nam plaats in voor geluk. We zijn met zn drieen Luis tegemoet gelopen. Onderweg wilde Marleen nog even wat doen en kon ik even snel Felix en Ben bellen, gelukkig belde Felix me snel terug. Kon ik even mijn verhaal kwijt, want wilde het niet tegen Marleen en Luis zeggen. Waarom? geen idee maar zo voelde het gewoon.
Toen ik Luis zag was ik weer heel blij. Tot het moment dat ik doorkreeg dat ie naar mijn idee aangeschoten was... Toen dacht ik gatver, dat wil ik helemaal niet. Ik heb me toen meer gefocust op Julian en Marleen. En nee het was nou niet echt super ofzo. Ik heb nog 3 neven gezien. Was leuk om ze te ontmoeten. Ik had ze nog niet eerder gezien. De hele familie lijkt wel op elkaar, als je het zo ziet. Leuk hoor. We hebben in de middag nog even tijd doorgebracht in het huis van Luis en Marleen, en ja hoor meneer lag te slapen op mijn benen... Ik hing namelijk nogal languit op het bed (bij gebrek aan stoelen) en toen sliep meneer. gelukkig had ik Julian naast me en hadden we wel wat pret. De lieve schat vroeg aan mij of ik een spelletje wilde doen!! Zo lief! Echt aandoenlijk. Marleen kwam terug en ze zei tegen Luis dat ie op moest staan want we gingen naar het huis van mijn neef om zijn zoontje te bezoeken. Wat een enorm schatje. Mooi grote blauwe ogen. Het was al vrij laat en ik had gezegd dat ik voor het donker bij Felix zou zijn... Niet gelukt dus... En ik zei dat ik echt naar huis wilde gaan. Dus een taxi laten bestellen en op weg naar Chapinero. Onderweg even de dag verwerken en weer met een blij gezicht bij Felix binnen stappen.
Het was die avond een gekkenhuis want iedereen behalve Jack was er die ik ontmoet had in de Amazonas. Echt te gezellig. Ik heb heel wat gelachen die avond.