14-12-2011

Vandaag gingen er vier kinderen weg naar een ander kindertehuis. Ik heb er best veel moeite meegehad omdat ik dan niet weet hoe verder met die kinderen gaat. En het zijn zulke lieve kinderen, zij verdienen gewoon lieve ouders. Ik hoop echt dat ze een mooie toekomst krijgen! Ik heb een traantje moeten laten. Deze kinderen waren gewoon te groot voor CRAN. 10, 9 en 8 jaar. En in hun doen en laten waren ze gewoon te groot. De anderen kinderen moesten ook erg huilen allemaal omdat het ze die dag is verteld, ze hebben zich dus niet voor kunnen bereiden. Een meisje die wegging kwam naar me toen en zei ik ga weg vandaag. Ik zei ja ik weet het en ze had een beetje tranen in haar ogen en een heel triest gezicht. Dan staat mijn hart wel even stil hoor.
Het schijnt een heel goed kindertheuis te zijn voor deze leeftijdscategorie dus ben wel wat gerustgesteld maar ik ga zeker langs deze kinderen. Ik heb nog veel foto´s van ze en die ga ik afdrukken en dan creatief mee aan de slag.
Andere collega´s en ik hebben met de kinderen staan dansen en toch een beetje gelachen ondanks de tranen. Ik heb twee meisjes getroost, zij vonden het heel erg dat dat meisje wegging. Ze waren toch vriendinnetjes.
Vandaag was ook het bezoek van de familie maar daar heb ik me totaal niet mee bezig gehouden.
Marleen en ik moesten in de middag nog wel producten tellen in het winkeltje, dachten wij... Bij navraag moesten we het alleen organiseren en netjes maken. Dat hebben we gedaan en gekletst. Was erg gezellig.
Ik heb nog een heel bijzonder gesprek gehad met een collega. Ze werkt er al 26 jaar. Ik kwam met haar in gesprek over hoe ik het vond hier en dat ik ben geadopteerd toen ik anderhalf was. En ik zei oh misschien wilt u wel een foto zien toen ik en mijn zus klein waren. Dat wilde ze natuurlijk. Ze keek er naar en ze deed haar hand voor haar mond en ze zei ja ik herinner het me weer. En ze vertelde dat we heeeeel lief en schattig waren en dat iedereen maar dan ook iedereen naar ons wilde kijken. Clara, onze pleegmoeder, deed altijd van die leuke staartjes in. En Delia, zo heet ze met wie ik heb zitten praten, was toen het hoofd van het oude gebouw. En ze zei ook dat ze de hele dag rond liep met ons in haar armen omdat we zo schattig waren. En ze zei wat jammer dat we niet eerder hebben gepraatn en ik zei nee maar ik heb schaamte wanneer ik spaans moet praten maar het ging heel goed. Oh ja en ze zei ook we gaan een keer samen naar Clara toe. Echt super dat ze dat voor me wil doen.
Aan het eind van de dag zijn Marleen en ik meegegaan met een andere collega die ons naar de tranmsilenio heeft gebracht. Heel fijn en heel aardig allemaal.
We zijn naar Mariska gegaan, een andere geadopteerde. Het was een hele gezellige avond, en heel lekker gegeten. De zus van Marleen was ook gekomen en Mariska heeft nederlands voor ons gekookt. Boontjes, gebakken aardappeltjes en vlees (gordonbleu) echt te heerlijk. En APPELMOES!!! Het moet niet gekker worden, dat was lekker zo lang geleden!!
We gingen om 10.00 uur weg, veel te laat natuurlijk want lag echt pas om 11.00 uur in bed.
xxx