Eerste dag werken

Vandaag was de grote dag. Eerste dag werken bij CRAN. Had weinig geslapen en was best wel zenuwachtig. Samen met Juan Manuel ben ik op weggegaan nadat we een snel ontbijtje hebben genomen. Ei, fruit (meloen) en een sneetje brood(zoet).
We zijn eerst naar mijn appartement gegaan zodat ik me even snel kon douchen en andere kleding aan doen, wel zo fijn na drie dagen in dezelfde kleding te hebben gelopen. Om ongeveer 7 uur gingen we weg van hun huis. We hebben een stuk gelopen en hebben ook een stukje gereden in een fietstaxi, Juan Manuel en ik en nog een andere vrouw... Erg krap en Juan Manuel stond half voorovergebukt. Heel normaal volgens mij haha. Nadat ik klaar was met mezelf voorbereiden op de spannende dag gingen we op weg naar de avendia de Boyaca, is een hoofdweg (loopt van Noord naar Zuid) en hebben daar heel lang op een bus moeten wachten die richting CRAN ging. Nu is het totaal niet te vergelijken met onze bussen in Nederland. Die regeling hebben ze niet. Het zijn volgens mij particuliere bussen met de bestemmingen op de voorkant geschreven en in die bus kan je opstappen. Maakt niet uit waar, als je je hand opsteekt dan stopt ie. En ook als je eruit wil maakt niet uit waar, stopt gewoon voor een zijweg. Heel bijzonder om mee te maken. Oh ja en ook een leuke bijkomstigheid, ze rijden heel erg roekeloos. Aangekomen in de wijk Suba hebben we een taxi genomen naar CRAN. Na een paar wegopstoppingen was het gelukt om bij CRAN te komen. Ik werd heel hartelijk ontvangen door Gonzalo, de directeur. En ook door de andere collega's. Zoals Consuelo en Maria Cristina. Mama en Jeannette weten wie ik bedoel :-D
Ik heb eerst een gesprek gehad met Consuelo, erg gezellig. En daarna mocht ik meelopen met Alexandra. Is 24 en heeft een kind van 7... Heel bizar maar waar. En was erg leuk. De kinderen reageerden heel leuk op mij. Wilden opgetild worden, maar dat mocht ik niet doen omdat ze zelf moeten lopen werd mij gezegd. Heb veel met ze gespeeld. Was erg leuk om het eens van een andere kant te zien. Maar wat een gillende en huilende kinderen. Wel leuk hoor maar ook heel vermoeiend. Vooral met het eten. En natuurlijk uittesten he, vooral omdat ik niet goed spaans kan... Haha ach ik kan erom lachen hoor. Het was een zeer geslaagde dag. Film gekeken, popcorn en ijs gegeten. En lekker buiten gespeeld. Erg leuk. En de terugweg ben ik weer opgehaald door Juan Manuel. We zijn wel in de verkeerde bus gestapt omdat deze erg om reed en we moesten nog naar mijn appartement om mijn koffer te pakken zodat ik bij hun kan slapen voor ongeveer 10 dagen, zodat ik niet bij die roommate hoef te zijn... Veel beter. Voel me nu ook meer op mijn gemak.
Morgen moet ik er om half 8 zijn en vertrek van huis om 6.10 uur. Pffff... vroeg maar veel zin in.
Dikke xxx en knuffels